Ο βαθύς διαλογισμός κρατά τη συνειδητότητα πάντα στο Θεό και η έλλειψη διαλογισμού την εγκλωβίζει στις αισθήσεις. Αν δε διαλογίζεστε και όμως συνεχίζετε να αισθάνεστε κοντά στο Θεό όλο τον καιρό, διατηρείτε το όλο όφελος του πιο πρόσφατου διαλογισμού σας. Αν μπορείτε να διατηρείτε τη χαρά και τη συγκίνηση του διαλογισμού καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας, συνεχίζετε να βρίσκεστε σε διαλογισμό. Είστε τότε αδέσμευτοι από τις αισθήσεις. Όταν μπορείτε να νιώσετε το Θεό σωματικά όσο και κατά το διαλογισμό, τότε είναι ολοκληρωμένο. Αυτό είναι που βιώνουν οι αφιερωμένοι που ακολουθούν το μονοπάτι του διαλογισμού. Γίνονται αποσπασμένοι. Κάνουν ό,τι είναι να κάνουν ως μέρος του καθήκοντος, αλλά δεν είναι προσκολλημένοι σ’αυτό.

Περιστασιακά, μία ψυχή συνειδητοποιεί τη χαρά του διαλογισμού και ψάχνει για το Θεό μέρα και νύχτα. Ακόμη κι όταν ο Θεός δεν απαντά, συνεχίζει μέχρι που ξαφνικά Τον βρίσκει. Πρέπει να εργαστούμε ώστε να φτάσουμε το Άπειρο και να εργαστούμε με το σωστό τρόπο. Κανείς δε μπορεί να σας δώσει την Αυτό-συνειδητοποίηση. Πρέπει να εργαστείτε γι’αυτή την επιβράβευση. Όλοι οι πνευματικοί δάσκαλοι του κόσμου δε μπορούν να προσφέρουν σωτηρία αν δεν κάνετε την προσπάθεια να τη δεχτείτε.

Η ευτυχία και ο Θεός είναι ένα. Η ευτυχία είναι η θεραπεία που θέλετε πρώτα, η θεραπεία της άγνοιας του πνεύματος. Στο τέλος θα πρέπει να παρατήσετε το υλικό σώμα στη σκόνη, οπότε πρέπει να σκεφτείτε το Πνεύμα τώρα. Οι δηλώσεις είναι καλύτερη από τη συνηθισμένη μορφή προσευχής. Μη ζητιανεύετε χάρες από το Θεό. Δε θα σπάσει κανένα νόμο του σύμπαντός Του επειδή Του το ζητάτε, αλλά όταν απαιτείτε το αναφαίρετο δικαίωμά σας ως παιδιά Του, τότε θ’ακούσει. Μια μακριά προσευχή με λόγια, λόγια, λόγια, δε σημαίνει τίποτε απολύτως, γιατί τότε το μυαλό πάει περίπατο. Κάνοντας μια δήλωση, κάποιος θα’πρεπε να πει και νιώσει βαθιά το νόημα της σκέψης πίσω από τις λέξεις. Τότε η σκέψη θα πάει βαθιά μέσα στο συνειδητό μυαλό, μετά μέσα στο υποσυνείδητο και μετά στο υπερσυνειδητό. Όταν καταγραφεί στην υπερσυνειδητότητα, υλοποιείται.

    Πάντοτε δηλώνετε με ευφυΐα και αφιέρωση μέχρι η σκέψη σας να πάει συνειδητά μέσω του υποσυνείδητου μυαλού, μέσα στο υπερσυνειδητό μυαλό. Η σπουδαιότερη θεραπεία για την οποία θα’πρεπε να προσεύχεστε είναι η θεραπεία της άγνοιάς σας, ώστε να μην επιστρέψετε ποτέ στην παλιά σας ζωή. Η μέγιστη και ύψιστη επιβράβευση στη ζωή μας είναι η συνειδητοποίηση της ατέρμονης ευτυχίας, την οποία ονομάζουμε γαλήνη ή μακαριότητα.