Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011



Μπορείτε να κάνετε τη μισο-πεθαμένη σας τριανταφυλλιά της ζωής ν’ανθίσει ξανά;
Γεννιόμαστε συνήθως πλούσιοι σε χαμόγελα, νιάτα, δύναμη, ομορφιά, υγεία, μυστικές φιλοδοξίες και φουσκωμένες ελπίδες. Όσο ζούμε και μεγαλώνουμε, αρχίζουμε να χάνουμε αυτά τα πλούτη και τα τριαντάφυλλα μέσα μας αρχίζουν κι αυτά να μαραίνονται. Γιατί συμβαίνει αυτό; Το τριαντάφυλλο ανθίζει μόνο για να πεθάνει. Εμφανίζεται η ευτυχία μας μόνο για να χαθεί;

Θέλουμε ν’ανθίσουμε με καλές πράξεις, ευωδιάζοντας από ευτυχία και να αναπαυθούμε για πάντα με τις αναμνήσεις αυτών που μας εκτίμησαν. Δε χρειάζεται να πεθάνουμε κατασπαραγμένοι από φτώχεια, αρρώστια ή θλίψη.
Για να φρουρήσουμε την τριανταφυλλιά μας, πρέπει να τη φροντίζουμε με μπόλικο πότισμα, τάισμα και προστασία από τα παράσιτα και το κρύο. Η τριανταφυλλιά της ευτυχίας μας μπορεί να μεγαλώσει μόνο στο γόνιμο χώμα της γαλήνης μας. Δε μπορεί ποτέ να μεγαλώσει σε σκληρό, αναίσθητο χώμα ανθρώπινης νοοτροπίας. Πρέπει να σκάβουμε συνεχώς μέσα στη γαλήνη με το φτυάρι των καλών μας πράξεων. Πρέπει να κρατάμε το φυτό της ευτυχίας μας καλοποτισμένο με το πνεύμα μας της χαράς και της υπηρεσίας. Μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι μόνο κάνοντας άλλους χαρούμενους.

Η αληθινή τροφή για το φυτό της ευτυχίας μπορεί να χορηγηθεί μόνο μέσω του διαλογισμού και της πραγματικής επικοινωνίας με το Θεό στην καθημερινή ζωή. Χωρίς την επαφή μας με την Άπειρη Πηγή, από την οποία όλες οι ανθρώπινες ικανότητες κι εμπνεύσεις μας απορρέουν, δε μπορούμε ποτέ να ωριμάσουμε τέλεια και ολοκληρωτικά.

  
Τα χειρότερα παράσιτα που επιτίθενται στο φυτό της ευτυχίας μας είναι η έλλειψη της επιθυμίας για πρόοδο, η αυταρέσκεια και ο σκεπτικισμός. Το ψύχος της αδράνειας ή η έλλειψη σαφούς, συνεχούς προσπάθειας να γνωρίσουμε την Αλήθεια, είναι η μέγιστη αρρώστια από την οποία υποφέρει το φυτό της ευτυχίας μας.  

Κυριακή 5 Ιουνίου 2011




Ο σύγχρονος άνθρωπος περηφανεύεται για την επιστημονική του προσέγγιση της πραγματικότητας. Επιτρέψτε μου λοιπόν να κάνω αυτή την πρόταση: Να αναλύσετε την ίδια τη ζωή- σαν σε ένα εργαστήριο. Πειραματιστείτε πάνω σας: πάνω στις στάσεις σας προς τη ζωή, πάνω στις σκέψεις και τη συμπεριφορά σας.

Ανακαλύψτε τι είναι η ζωή και πως μπορεί η ανθρώπινη ζωή να βελτιωθεί. Ανακαλύψτε τι επιθυμούν βαθύτατα οι άνθρωποι στη ζωή και ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος γι’αυτούς να υλοποιήσουν την επιθυμία της καρδιάς τους. Βρείτε τι είναι αυτό που θέλουν πιο πολύ να αποφύγουν και πως θα μπορούσαν στο μέλλον ν’αποφύγουν αυτόν τον μη ευπρόσδεκτο «φιλοξενούμενο».

Στη φυσική και τη χημεία, αν κάποιος θέλει τις σωστές απαντήσεις, πρέπει να κάνει τις σωστές ερωτήσεις. Το ίδιο είναι επίσης αλήθεια στη ζωή. Προσπαθήστε να μάθετε γιατί τόσοι άνθρωποι είναι δυστυχείς. Τότε, έχοντάς το καταλάβει, αναζητείστε τον καλύτερο τρόπο για την απόκτηση διαρκούς χαράς.

Άτομα δυναμικού χαρακτήρα είναι συνήθως τα πιο χαρούμενα. Δεν κατηγορούν άλλους για προβλήματα που έχουν την πηγή τους στις δικές τους πράξεις και την έλλειψη κατανόησης. Ξέρουν πως κανείς δεν έχει τη δύναμη να προσθέσει κάτι στην ευτυχία τους ή να αφαιρέσει κάτι από αυτήν, αν αυτοί οι ίδιοι δεν αφήσουν τις δυσμενείς σκέψεις ή τις κακόβουλες πράξεις των άλλων να τους επηρεάσουν.

Η ισχυρή αποφασιστικότητα να είστε χαρούμενοι θα σας βοηθήσει. Μην περιμένετε την κατάστασή σας ν’αλλάξει, σκεπτόμενοι πως μέσα της βρίσκεται το πρόβλημα. Προσπαθήστε να είστε χαρούμενοι υπό όλες τις συνθήκες. Αν η χαρά σας φαίνεται μερικές φορές να εξαρτάται από ορισμένες περιστάσεις, τότε αλλάξτε τις συνθήκες σας ώστε να είστε συνεχώς χαρούμενοι.

Μη περιορίζεστε από προκαθορισμένους κανόνες, καθώς υπάρχουν εξαιρέσεις σε καθέναν τους. Ίσως να λέτε, « Αν αυτό ή εκείνο συμβεί, θα είμαι πολύ ευχαριστημένος». Μην περιμένετε. Αρπάξτε το υψηλότερο βραβείο ευτυχίας που βρίσκεται εντός της απόστασης μέχρι την οποία τα χέρια σας φτάνουν, διότι η χίμαιρα του ελπίζειν  για ευτυχία, ώστε αυτή να αναβάλλεται, σας οδηγεί μέσα από πλήθος τελμάτων απογοήτευσης.

Η ευτυχία μεγαλώνει από αυτό που την τρέφει. Μάθετε να είστε χαρούμενοι, με το να είστε χαρούμενοι όλον τον καιρό.                            

 Ο Τζον είπε, « Αν αποκτήσω λεφτά,θα είμαι χαρούμενος». Όταν πλούτισε, είπε, « Θα είμαι χαρούμενος όταν ξεφορτωθώ την έντονη δυσπεψία μου». Η δυσπεψία θεραπεύτηκε, αλλά σκέφτηκε, « Αν αποκτήσω γυναίκα, θα είμαι χαρούμενος». Ο γάμος του έφερε μονάχα δυστυχία. Ο δεύτερος γάμος του ήταν ακόμη χειρότερος. Νόμιζε πως θα ήταν πιο χαρούμενος αν χώριζε και με τη δεύτερη γυναίκα του και αυτό έκανε. Τώρα, στην ηλικία των εβδομήντα, σκεφτόταν, «Δε θα είμαι ποτέ χαρούμενος αν δεν ξαναποκτήσω τη νεανικότητά μου». Με αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι προσπαθούν, αλλά ποτέ δεν πετυχαίνουν το στόχο της ευτυχίας.

Αποφασίστε πως θα είστε χαρούμενοι είτε είστε πλούσιοι ή φτωχοί, υγιείς ή μη, σε χαρούμενο γάμο ή το αντίθετο, νέοι ή γέροι, χαμογελαστοί ή κλαμένοι. Μην περιμένετε τον εαυτό σας, την οικογένειά σας ή το περιβάλλον σας ν’αλλάξει πριν να μπορείτε να είστε χαρούμενοι μέσα σας. Αποφασίστε να είστε χαρούμενοι μέσα σας αυτή τη στιγμή, ό,τι κι αν είστε, όπου κι αν είστε.

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011




Η χαρά έρχεται, όχι με το να το εύχεται κανείς ανήμπορα, αλλά με το να την ονειρεύεται, να τη σκέφτεται και να τη ζει σε όλες τις περιπτώσεις. Ό,τι κι αν κάνετε, κρατείστε το υπόγειο ρεύμα της ευτυχίας, το μυστικό ποτάμι της χαράς, ρέον κάτω από τις άμμους των σκέψεών σας και τα βραχώδη εδάφη των δύσκολων δοκιμασιών.

Κάποιοι άνθρωποι χαμογελούν σχεδόν πάντα ενώ κρύβουν μια διαβρωμένη από τη θλίψη καρδιά. Τέτοιοι άνθρωποι μαραζώνουν σιγά σιγά κάτω από τις σκιές άδειων από νόημα χαμόγελων. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που χαμογελούν μια στο τόσο, που έχουν όμως κάτω απ’την επιφάνεια ένα εκατομμύριο πηγές γελαστής ειρήνης.

Μάθετε να είστε μυστικά χαρούμενοι μέσα στην καρδιά σας παρ’όλες τις περιστάσεις και να λέτε στον εαυτό σας: « Η ευτυχία είναι το μέγιστο θεϊκό αναφαίρετο δικαίωμα- ο θαμμένος θησαυρός της ψυχής μου. Ανακάλυψα πως είμαι μυστικά πλούσιος πέρα από κάθε όνειρο βασιλιάδων». 

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Κεφάλαιο 2



Η Χαρά είναι Επιλογή



Αν θέλετε να είστε θλιμμένοι, κανένας στον κόσμο δε μπορεί να σας κάνει χαρούμενους. Αλλά αν πάρετε την απόφαση να είστε χαρούμενοι, κανένας και τίποτα πάνω στη Γη δε μπορεί να κλέψει αυτή τη χαρά από σας.




    Αν έχετε πάψει να ελπίζετε ότι θα είστε ποτέ χαρούμενοι, αναθαρρήστε. Ποτέ μη χάνετε την ελπίδα. Η ψυχή σας, όντας η αντανάκλαση του αιώνια χαρωπού Πνεύματος, είναι η ίδια η χαρά. Αν κρατάτε τα μάτια της συγκέντρωσής σας κλειστά, δε μπορείτε να δείτε τον ήλιο της χαράς να φλέγεται μες στο στήθος σας. Αλλά όσο σφιχτά κι αν κλείνετε τα μάτια της προσοχής σας, οι αχτίδες της χαράς προσπαθούν συνεχώς να τρυπήσουν τις κλειστές πόρτες του μυαλού σας. Ανοίξτε τις πύλες της ηρεμίας και θα βρείτε το λαμπρό ήλιο της χαράς μέσα σας.
Οι εύθυμες αχτίδες της ψυχής μπορούν να γίνουν αντιληπτές αν εσωτερικεύσετε την προσοχή σας. Μην ψάχνετε για τη χαρά μόνο στα όμορφα ρούχα, τα νόστιμα γεύματα και τις άλλες ανέσεις. Αυτά θα φυλακίσουν τη χαρά σας πίσω από τα κάγκελα της εξωστρέφειας.
Αν έχετε πάρει απόφαση να βρείτε χαρά μέσα στον εαυτό, αργά ή γρήγορα θα τη βρείτε. Αναζητήστε τη καθημερινά, με συνεχόμενο βαθύ εσωτερικό διαλογισμό και σίγουρα θα βρείτε παντοτινή χαρά. Κάντε μια σταθερή προσπάθεια να πάτε μέσα και θα βρείτε τη μεγαλύτερη χαρά σας εκεί.

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011


Ποιο είναι το νόημα του να ξοδεύει κανείς το χρόνο του σε πράγματα που δε διαρκούν; Το δράμα της ζωής έχει ως ηθικό δίδαγμα το γεγονός ότι είναι μόνο αυτό: ένα δράμα, μια ψευδαίσθηση.
Οι ανόητοι, φανταζόμενοι ότι η παράσταση είναι αληθινή και διαρκής, κλαίνε κατά τη διάρκεια των λυπηρών σκηνών, πενθούν γιατί τα χαρούμενα μέρη δε μπορούν να διαρκέσουν και θλίβονται που η παράσταση πρέπει, επιτέλους, να τελειώσει. Τα βάσανα κι ο πόνος είναι η τιμωρία για την πνευματική τους τυφλότητα.
Οι σοφοί όμως, βλέποντας την απόλυτη ψευδαίσθηση του δράματος, αναζητούν την αιώνια ευτυχία στον εσωτερικό Εαυτό.

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011


Σκεφτείτε για μια στιγμή τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε, « Αφήστε τους νεκρούς να θάβουν τους νεκρούς τους»(Ματθαίος 8:22). Εννοούσε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι νεκροί αλλά δεν το ξέρουν! Δεν έχουν καμία φιλοδοξία, καμία πρωτοβουλία, κανένα πνευματικό ενθουσιασμό, καμία χαρά στη ζωή.
Ποια είναι η χρησιμότητα του να ζεις έτσι; Η ζωή θα έπρεπε να είναι συνεχής έμπνευση. Το να ζεις μηχανικά είναι να είσαι νεκρός εσωτερικά ενώ το σώμα σου συνεχίζει ν’αναπνέει!
Ο λόγος που οι ζωές των ανθρώπων είναι τόσο μουντές και αδιάφορες είναι ότι εξαρτώνται από ρηχά κανάλια για την ευτυχία τους, αντί να οδεύσουν προς τη δίχως όρια πηγή όλης της ευτυχίας μέσα στους εαυτούς τους.