Πολύτιμη σιωπή
Δώρο του εαυτού
προς τον εαυτό
Στο δρόμο προς την Αλήθεια
Πνιγμένος στα μουρμουρητά
Φωνές του πόνου
Συμφυρμός ψιθύρων
Λαβύρινθος κραυγών
Στην αίθουσα των ψευδαισθήσεων
Παραισθησιογόνες εμπειρίες
Κοάζοντας, τα πλάσματα
που ο φόβος γεννά
Σερνάμενα τραβούν το εγώ
προς το βούρκο της λήθης
Κι ο σπαραγμός της θυμωμένης ιαχής
αντιλαλεί στην αίθουσα των ψευδαισθήσεων
Κι ο οδυρμός της λαβωμένης καρδιάς
ενώνεται με τα εγκεφαλικά κύματα
που παφλάζουν σκάζοντας βίαια
πάνω στα βράχια της άκαμπτης λογικής
Στο δρόμο προς την Αλήθεια
Τα πόδια πληγιάζουν
πάνω σε χαλίκια κοφτερά
Ακονισμένα από εργαλεία
που υπηρετούν το φόβο
Εκεί, αίμα πάνω στα χαλίκια
Μέχρι ο φόβος να χάσει την κόψη του
Εκεί, τα κύματα του μυαλού
να χαστουκίζουν το βράχο της λογικής
Μέχρι να λιώσει
και να γίνει κι αυτός κύματα
Εκεί, κραυγάζοντας τραχιά μέσα στο χάος
Μέχρι να κλείσει ο λαιμός
Και να βασιλέψει η σιωπή...
Αύγουστος 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου