Το καλό (Βούδας)

Ο άνθρωπος δε θα'πρεπε να σκέφτεται επιπόλαια για το καλό, λέγοντας στην καρδιά του "Δεν θα έρθει ποτέ σε μένα". 

Με τις σταγόνες που πέφτουν μία μία 

γεμίζει το δοχείο με νερό. 

Ο σοφός άνθρωπος θα γεμίσει με το καλό, 

έστω κι αν το μαζεύει λίγο λίγο.

Ο Θεός είναι Αγάπη, Παραμαχάνσα Γιογκανάντα

Ο Θεός είναι Αγάπη. Το σχέδιό του για τη Δημιουργία δε μπορεί να στηρίζεται πουθενά αλλού πέρα απ'την αγάπη. Δεν προσφέρει πολύ μεγαλύτερη παρηγοριά στην ανθρώπινη καρδιά αυτή η απλή σκέψη απ'όσο οι σχολαστικότητες των διανοούμενων; 

Κάθε άγιος που έχει φτάσει μέχρι τον πυρήνα της Πραγματικότητας μαρτυρεί ότι το θεϊκό συμπαντικό σχέδιο υπάρχει και ότι είναι γεμάτο χαρά και ομορφιά.

Ποίημα του Θαϊουμαναβάρ

Μπορεί να καταφέρεις να ελέγξεις

ένα μανιασμένο ελέφαντα

μπορεί να καταφέρεις να κλείσεις

το στόμα της αρκούδας και 

της τίγρης, να καβαλήσεις

το λιοντάρι και να παίξεις με 

την κόμπρα

με αλχημείες μπορείς να κερδίσεις 

τη ζωή σου

μπορεί να πλανιέσαι στο διάστημα

σαν άγνωστος

να κάνεις τους θεούς υποτελείς σου

να μείνεις πάντα νέος

μπορείς να περπατήσεις στα νερά

και στη φωτιά να ζήσεις

το να ελέγξεις όμως το νου σου,

είναι το καλύτερο και το πιο δύσκολο

Ανθρώπινες Σχέσεις (Στάρετς Σέργιος)

Στις σχέσεις μας με τους άλλους να δείχνουμε καλοσύνη, να τους κάνουμε να αισθάνονται ότι θέλουμε το καλό τους, ότι θέλουμε να τους βοηθήσουμε και κυρίως ότι δεν τους κρίνουμε.

Θα πρέπει να τους βοηθήσουμε χωρίς να τους επιβαλλόμαστε. Να μην τους δίνουμε συμβουλές, εκτός κι αν μας το ζητήσουν οι ίδιοι.

Κυρίως να αποφεύγουμε να τους δίνουμε μαθήματα, γιατί τις περισσότερες φορές αυτό τους εκνευρίζει και προκαλεί αντίθετα αποτελέσματα.

Να προσευχόμαστε συχνά γι'αυτούς. Έτσι θα αισθανθούν τη συμπάθεια και την αγάπη που τρέφουμε προς το πρόσωπό τους. Η προσευχή προστίθεται στην καλοσύνη μας.

Η Ενότητα

Γίνεται τέλεια η αγάπη

όταν υπερβεί τον εαυτό της

όταν αυτή κι εκείνο που αγαπιέται

γίνουν ένα

φτάνοντας στην Ενότητα της Ύπαρξης

(από το ανθολόγιο Σουφικής Σοφίας)

Κάθε συνειδητή ανάσα είναι προσφορά σε όλους

Κάθε συνειδητή ανάσα είναι προσφορά σε όλους. Όσο πιο συνειδητός γίνεσαι, τόσο πιο πολλά προσφέρεις γύρω σου. Δε χρειάζεται να ψάχνεις για να προσφέρεις. Όταν σιγάσουν οι φωνές στο κεφάλι σου, οι φωνές του εγώ, κι έρθει η ηρεμία, βγει στην επιφάνεια η αληθινή γαλήνη, θα προσφέρεις τις υπηρεσίες σου δίχως την παραμικρή σκέψη και σχεδιασμό και πρόθεση, αυτόματα, σε κάθε σου βήμα...

αγνώστου

Ψίθυρος

Βυθίστηκα και πάλι

κι άκουσα την υλικότητα να κλαίει

Άκουσα τον οδυρμό της πυκνότητας

κι αφέθηκα στην τραμπάλα

των "πραγματικοτήτων"

Αυτή τη συρροή επίπλαστων "πραγματικοτήτων"

αγναντεύω δίχως να μπορώ 

να δω ένα τέλος

Κι αναρωτιέμαι αν έχει η πραγματικότητα τέλος

Κι αναρωτιέμαι αν έχει τέλος

το να αναρωτιέμαι

Κι αναρωτιέμαι σε ποιό βαθμό

χρωματίζει το παιχνίδι της ύλης

τις ερωτήσεις μου

Κάθε συναίσθημα δε δίνει

κι άλλο τόνο στο ερώτημα;

Γιατί, κάθε σκέψη, δε χρωματίζεται

από τη διάθεση της στιγμής;

Άρα κάθε φορά που ρωτάω,

μήπως περιμένω απάντηση

ανάλογη με το πως αισθάνομαι;

Μήπως υπάρχει αντιστοιχία απάντησης και συναισθήματος

για να τηρείται μια προσωρινή ισορροπία;

Κι έτσι δημιουργώ μια αλυσίδα από σκέψεις

γεννημένες από σκέψεις

που θα γεννήσουν σκέψεις

Κι οι σκέψεις προκαλούν συναισθήματα

και τα συναισθήματα προκαλούν ακέψεις

Και το κλειστό σύστημα της ψευδαίσθησης

συνεχίζει να είναι κλειστό

τρέφοντας τον εαυτό του

με κυκλική κλεισούρα

Μα τουλάχιστον υπάρχει εκείνος ο αμυδρός ψίθυρος

που έρχεται από κάπου πέρα από το κλειστό σύστημα,

από τα ανοιχτά πεδία

όπου τρέχει ελεύθερος

ο αληθινός μου εαυτός

που δεν είναι "Ε! Αυτός!"

που δεν είναι "δεν είναι"

που είναι "Είναι"

 και ψιθυρίζει το ανύπαρκτο

χωρίς να ψιθυρίζει στ'αλήθεια

Μα εγώ τον ακούω κι ονειρεύομαι

Μα εγώ τον νιώθω κι ενθουσιάζομαι

Κι όταν τον βιώνω 

μέσα από εκλάμψεις στον πυρήνα μου...

ψιθυρίζω κι εγώ

Οκτώβριος 2014