Δυο Σκέψεις

Περιμένοντας το φαΐ να γίνει,

είπα να γράψω δυο σκέψεις

Σκέψεις της στιγμής,

δίχως πρότερο σχέδιο

Κι οι σκέψεις ειν αυτές 

Μέσα στη φούσκα αυτή που ζούμε

Όλα κινούνται προς τα κάπου

Φαινόμενα

Πράγματα που γίνονται

Αισθήσεις

Ασταμάτητη σκέψη

Κίνηση παντού

Είμαστε το δημιούργημα 

που κινείται

Το δημιούργημα

έχει μέσα του ριζωμένη

την ανάγκη να κινείται

"Τα πάντα ρει" μάθαμε

Πού αναφέρεται όμως το ρητό;

Στα πάντα, λέει ο συνειρμός, μα

ποιά είναι τα πάντα;

Είναι τα πάντα ό,τι υπάρχει

ή μήπως τα "πάντα" του ρητού

είναι η φούσκα που μέσα της ζούμε;

Κι αν είναι έτσι, τότε

έξω απ' τη φούσκα τί γίνεται;

Αν μες στη φούσκα

τα πάντα ρει,

μήπως έξω απ' τη φούσκα 

δεν υπάρχει ροή;

Η έννοια της δημιουργίας

δεν ξέρουμε αν έχει τέλος, μα φαντάζει 

να έχει αρχή

Μπορεί όμως και όχι...

Μπορεί όμως η δημιουργία

να υπάρχει μόνο

μες στη φούσκα...

Κι απ' έξω το αδημιούργητο,

το Είναι...

Που φαντάζομαι πως 

δε μπορεί στ' αλήθεια να είναι

"απ' έξω" 

Θα μπορούσαμε λοιπόν

να συμπεράνουμε πως

η φούσκα είναι "μέρος"

του Είναι, οπότε ίσως 

να μπορούσαμε, να τολμούσαμε

να ισχυριστούμε πως:

Τα πάντα ρέουν και δε ρέουν

Αυτές ήταν οι δυο σκέψεις

οι αυθόρμητες

Τώρα πάω για φαγητό