Ευλόγησόν με Θεία Έμπνευση

Ευλόγησον ευλόγησον

Και μες στα ευλόγησον

και τους μάρτυρες

Ανοίγω σιγά σιγά τις πύλες της Έμπνευσης,

Να ρεύσει και να παρασύρει 

τους φελλούς της σκέψης

Φαντάζομαι τους ειρμούς να ξεχύνονται

σα φουσκωμένο ποτάμι το Χειμώνα

Σαν αίμα σε πρησμένη φλέβα

που προσπαθεί να μεταφέρει 

όση περισσότερη ζωή την αφήνουν

τα περιορισμένα της τοιχώματα

Φαντάζομαι την Έμπνευση

σαν έναν απ'αυτούς τους μυώδεις ήρωες 

στις ταινίες δράσης,

που εκεί που τους έχουν αλυσοδεμένους,

με τη σιγουριά ότι έχουν εξουδετερωθεί,

αυτοί ανακαλύπτουν την κρίσιμη ρανίδα θάρρους

και με μια βαθιά ανάσα εξαπολύουν

τη δύναμη που τους δίνει ο ακραίος εγκλωβισμός

και κάνοντας τις αλυσίδες κομμάτια,

αφήνονται στην κόκκινη θύελλα

του ζωτικού ρεύματος

Φαντάζομαι το συνειρμό 

σαν ένα κοπάδι από άγρια άλογα

που καλπάζει στα φαιά λιβάδια,

σταματώντας κάθε λίγο 

να πιει από λίμνες ορμόνης

και να ορμά μέσα από ένα ηχητικό σύννεφο

χλιμιντρισμάτων και χρεμετισμάτων,

τσακίζοντας και το τελευταίο όρθιο

λεπίδι γρασιδιού,

μέχρι και τη στερνή, φτωχή αντίσταση

απέναντι στη χιονοστιβάδα του πάθους

Το πάθος αυτό μπορώ να το φανταστώ

σα χαρούμενο γίγαντα του χάους

να ποδοπατά τα σκουριασμένα μηχανήματα

μέσα σ'ένα γκρίζο και στείρο εργοστάσιο

Όπως και σα ντράμερ

που ξεσπά πάνω στα τύμπανά του

στη μέση μιας καθωσπρέπει όπερας,

με ιστούς αράχνης κάτω απ'τα καθίσματα

Αυτές και πλήθος άλλων εικόνων

σχηματίζουν τα παιχνιδιάρικα μόρια της Έμπνευσης,

καθώς αφαιρώ ένα ένα τα καρφιά

από τις σανίδες που μπλοκάρουν 

τη μεγαλειώδη της πύλη

Αυτή με τους ανάγλυφους ήρωες 

και τα περίτεχνα σκαλίσματα κοσμικών οντοτήτων,

τα πολύχρωμα ψηφιδωτά με σουρεαλιστικές σκηνές

 από άλλες διαστάσεις

και τα λαμπρά φανάρια από άγνωστα μέταλλα 

και χρωματιστό γυαλί 

από την άμμο μακρινών πλανητών

Ευλόγησόν με, Θεία Έμπνευση

να κρατώ την Πύλη σου

διάπλατα ανοιχτή,

τουλάχιστον μέχρι την ευτυχισμένη στιγμή

που θα διαβώ ο ίδιος

το ιερό κατώφλι της...

Σεπτέμβριος 2014