Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Jiddu Krishnamurti (Τζίντου Κρισναμούρτι)

Ένα μυαλό που λειτουργεί μα βάση τη συνήθεια είναι αναίσθητο, ένα μυαλό που λειτουργεί εντός του ρυθμού μιας συγκεκριμένης πράξης είναι θαμπό, ανιαρό, ενώ η επίγνωση απαιτεί συνεχή ευλυγισία, ετοιμότητα.

Το να ακούς κάτι απαιτεί το από το μυαλό σου να είναι ήρεμο- όχι μια μυστικιστική ηρεμία, απλά ηρεμία. Σου λέω κάτι και για να με ακούσεις πρέπει να είσαι ήσυχος κι όχι να έχεις όλων των ειδών τις ιδέες να βουίζουν στο κεφάλι σου. Όταν κοιτάζεις ένα λουλούδι, το κοιτάζεις, χωρίς να το ονομάζεις, χωρίς να το κατηγοριοποιείς, χωρίς να λες ότι ανήκει σε κάποιο είδος- όταν τα κάνεις αυτά, παύεις να το κοιτάς.

Είναι μόνο το θαμπό, κοιμισμένο μυαλό που δημιουργεί και κρατιέται από τη συνήθεια. Ένα μυαλό που είναι προσεκτικό από στιγμή σε στιγμή- παρατηρητικό ως προς το τι λέει, ως προς την κίνηση των χεριών του, των σκέψεων, των συναισθημάτων του- θα ανακαλύψει ότι ο σχηματισμός περαιτέρω συνηθειών έχει φτάσει στο τέλος του. Αυτό είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβει κανείς, διότι όσο το μυαλό καταστρέφει μία συνήθεια και στην ίδια αυτή διαδικασία δημιουργεί κάποια άλλη, δε μπορεί προφανώς ποτέ να ελευθερωθεί- και είναι μόνο το ελεύθερο μυαλό που δύναται να αντιληφθεί κάτι πέρα από το ίδιο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου