Ακαταμάχητο Φως
Καις την ψυχή μου με την αγάπη σου
Ελευθερία το άγγιγμά σου
Καθώς ψαχουλεύεις
Λικνίζοντας στα φυλλώματα το πράσινο ύδωρ
Μάζεψα στάλες από σε
Να’χω μαζί μου στο σκοτάδι
Να λαμπυρίζεις μέσα μου
Δεν έχω ανάγκη το φόβο και το δράμα
Όταν μου κρατάς το χέρι
Γελώ σαν το μικρό παιδί
Με ελαφρύ το βλέμμα
Ακαταμάχητο Φως
Κεντάς την αψίδα που θα διαβεί το Όλον
Βηματάκι βηματάκι
Μέχρι την άπειρη αγκαλιά Του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου